ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΣΙΛΙΓΟΠΟΥΛΟΣ
Θόδωρος Τσιλιγόπουλος ο άνθρωπος των Mini Cooper. Η αγάπη του για αυτό το αυτοκίνητο τον έκανε και άρχισε να συμμετέχει σε αγώνες.
Ένα ακόμη μέλος του Α.Ο.Θ. Πρώτος του αγώνας ήταν το 1976, μια δεξιοτεχνία σε χωμάτινο δρόμο όμως, στην Χ.Α.Ν.Θ. με Mini Cooper…
Την επόμενη χρονιά το 1977 άρχισε δειλά – δειλά να συμμετέχει και σε αγώνες auto cross στην Θεσσαλονίκη (τότε στην Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή υπήρχαν αρκετές πίστες). Πρώτη φορά στην πίστα στην περιοχή του Φοίνικα, πάντα με το Mini Cooper…
Και όπως ήταν φυσικό άρχισε να θέλει να συμμετάσχει και στους αγώνες Ράλλυ. Πρώτος αγώνας ήταν το 1979 το Ράλλυ Θερμαϊκού με συνοδηγό τον Ιωάννη Ιωακειμίδη. Θα τρέξουν μαζί σε όλους τους αγώνες της Β. Ελλάδος, ενώ το 1980 συνοδηγός του θα είναι ο Δημήτρης Κατράς και δεν χρειάζεται φυσικά να πούμε ότι το αυτοκίνητο ήταν ένα Mini Cooper…
Επίσης έχει αρχίσει να συμμετέχει και σε αναβάσεις στο Ζαγκλιβέρι και στα Μετέωρα. Την χρονιά εκείνη συμμετείχε και σε ένα auto cross, στην Ηρακλείτσα Καβάλας. Να σημειώσουμε ότι ο αγώνας μετρούσε στο Πρωτάθλημα και ήταν παρόντα όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής.
Τερμάτισε στην 6η θέση γενικής κατάταξης και στην 2η θέση κατηγορίας. Ένα πολύ καλό αποτέλεσμα αν υπολογίσουμε ότι τα αυτοκίνητα που ήταν μπροστά του ήταν 2000 κ.εκ. και πολύ πιο δυνατά από το Mini.
Άλλα καλύτερα αποτελέσματα ήταν οι δυο φορές που τερμάτισε στη 3η θέση κλάσης 1/3 στο Ράλλυ Κένταυρος το 1979 και το 1980.
Ο Θόδωρος Τσιλιγόπουλος όμως, ήταν από αυτούς που έκατσαν και στα δυο καθίσματα του αγωνιστικού αυτοκινήτου. Σαν συνοδηγός λοιπόν έκανε πρώτο αγώνα το 1979 το Ράλλυ Δ.Ε.Θ. με την Toyota Corolla 1200, του Φώτη Γιολτζικνού.
Τα επόμενα τρία χρόνια ήταν συνοδηγός του Γιώργου Ρεπανίδη…
Στην αρχή 1980 και 1981 με μια Alfa Romeo Veloce και το 1982 με Fiat 131 Mirafiori. Συμμετείχαν σε όλους τους αγώνες της Β. Ελλάδος, με τους Γιάννη Ζούνη και Δημήτρη Αραμπατζή να είναι οι μηχανικοί του Mirafiori.
Τελευταίος αγώνας Ράλλυ του Θόδωρου ήταν το Ράλλυ Ιπποκράτης το 1982. Καλύτερα αποτελέσματα ήταν η 3η θέση στο κύπελλο Rothmans το 1982 με το Fiat 131, η 9η θέση γενικής κατάταξης στο Ράλλυ Ιπποκράτης το 1982 και η 11η θέση κλάσης 2/12 στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. την ίδια χρονιά.
Σαν καλύτερη στιγμή θεωρεί ότι είναι η κατάκτηση της 3ης θέσης στο κύπελλο Rothmans.
Και επίσης άλλα δυο γεγονότα που του έχουν μείνει στο μυαλό είναι τα εξής:
Στο Ράλλυ Θερμαϊκού το 1979 στην ειδική διαδρομή Μαυροπλαγιά, σε μια στροφή στα κατηφορικά κομμάτια λίγο πριν τον τερματισμό βγήκε από τον δρόμο για λίγο (!). Δηλαδή δεν πατούσαν οι μπροστινές ρόδες. Βγήκαν από το αυτοκίνητο και ο συνοδηγός του σήκωσε το Mini και το έβαλε πάλι μέσα στο δρόμο και έτσι μπόρεσαν και συνέχισαν τον αγώνα.
Και μια δεύτερη φορά στο Ράλλυ Κένταυρος το 1980, σε μια ειδική διαδρομή έφτασε το μπροστινό αυτοκίνητο και δεν του άνοιγε να περάσει. Μέσα στη σκόνη δεν έβλεπε και πήγε να περάσει από δεξιά. Εκεί όμως είχε ένα ρείθρο και έσπασε η ζάντα. Τερμάτισαν την ειδική, άλλαξαν τροχό και συνέχισαν, για να τερματίσουν τελικά και 3οι κλάσης 1/3.
Έπειτα υπήρξε μια περίοδος που απείχε από την ενεργό δράση και ξαναγυρίζει το 1994 για να ακολουθήσει το πρωτάθλημα δεξιοτεχνιών, πάντα βέβαια με Mini Cooper. Τα πήγε αρκετά καλά, κερδίζοντας ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα το 1995, ένα Πρωτάθλημα Β. Ελλάδος το 1996 και μια 2η θέση στο Πρωτάθλημα Β. Ελλάδος το 1997.
Το 2007 τον βρίσκει συνοδηγό σε ένα αγώνα με τζιπ. Στο Διεθνές Ράλλυ Έβρος, συνοδηγός του Αργύρη Τουτουντζή, με ένα Suzuki, τερματίζοντας στην 3η θέση της κατηγορίας του.
Την επόμενη χρονιά τρέχει πάλι στο Ράλλυ Έβρος και έναν αγώνα στην περιοχή του Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης που ήταν και ο τελευταίος της καριέρας του.
Ο Θόδωρος είναι ένας αγωνιζόμενος που δοκίμασε όλα τα είδη του μηχανοκίνητου, δεξιοτεχνίες, autocross, ράλλυ, αναβάσεις και αγώνες με τζιπ και σαν οδηγός αλλά και σαν συνοδηγός. Είχε μια ιδιαίτερη και πιο στενή σχέση με τους ανθρώπους που ήταν γύρω του. Πρώτα απ’ όλα ο πρώτος του συνοδηγός ο Ιωάννης Ιωακειμίδης, μαζί στο στρατιωτικό, μαζί στο αγωνιστικό αυτοκίνητο, αλλά και μαζί άνοιξαν ένα συνεργείο αυτοκινήτων, ενώ με τον Γιώργο Ρεπανίδη που ο Θόδωρος ήταν για τρία χρόνια συνοδηγός του, έγιναν και κουμπάροι αφού ο Θόδωρος τον πάντρεψε.
Ο Δημήτρης Κουμποτής, γνωστός αγωνιζόμενος της πιο νεότερης γενιάς, είναι πρώτος του ξάδελφος του. Το 1998 το συνεργείο έκλεισε και ο Θόδωρος από τότε ασχολείται με ανταλλακτικά αυτοκινήτων.
Τώρα όσο αφορά στους αγώνες, αν δεν είναι κριτής σε κάποιο τραπεζάκι, σίγουρα θα είναι κάπου μέσα σε μια ειδική διαδρομή για να παρακολουθήσει, εκτός και αν είναι στην θάλασσα για ψαροτούφεκο, που είναι τα τελευταία χρόνια το χόμπι του…
