ΖΩΗΣ ΤΑΝΟΥΣΗΣ
Ένας αγωνιζόμενος από την παλιά φουρνιά των οδηγών της καλής εποχής των αγώνων αυτοκινήτου. Με καταγωγή από την Άσσηρο, μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης έως το 1996, που αποφάσισε να εγκαταλείψει την πόλη. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά…
Ο Ζώης Τανούσης, άριστος ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων, διατηρούσε ηλεκτρολογείο στην οδό Β. Όλγας στην περιοχή Βυζάντιο, από το 1970. Η αγάπη του για τα αυτοκίνητα και πιο πολύ για την ταχύτητα, τον έκανε να θέλει να τρέξει σε αγώνες ράλλυ. Έτσι λοιπόν, το 1972 ξεκινάει να συμμετέχει σε αγώνες, με πρώτο αγώνα το Ράλλυ Θερμαϊκού, με ένα Opel Kadett A LS και συνοδηγό έναν υπάλληλο του, τον Απόστολο Χατζηχρήστου (ο οποίος λίγο αργότερα θα γράψει και αυτός την δική του πολύ μεγάλη και επιτυχημένη ιστορία στους αγώνες Ράλλυ από την θέση του οδηγού).
Το 1973 αλλάζει αυτοκίνητο και ετοιμάζει ένα NSU 1200 TT (μόδα της εποχής τότε) και με συνοδηγό τον Γιώργο Σωτηριάδη (άλλος ένας πολύ επιτυχημένος οδηγός τα επόμενα χρόνια) θα τρέξει όλη την χρονιά με καλύτερο αποτέλεσμα την 4η θέση γενικής κατάταξης στο Ράλλυ Θερμαϊκού.
Την επόμενη χρονιά, το 1974, ξαναγυρίζει στην Opel (εταιρεία που τον χαρακτήρισε σε όλη την αγωνιστική του καριέρα) και ετοιμάζει ένα Opel Kadett A 1.9 SR.
Συνοδηγός του ο Γιώργος Καραμανλής, που θα είναι κοντά του μέχρι και το 1976. Δυο χρόνια τρέχει με το Opel Kadett με καλύτερη επίδοση την 5η θέση γενικής κατάταξης στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. το 1974.
Συμμετέχει επίσης και σε αγώνες auto cross, πολύ δημοφιλείς την εποχή εκείνη, σε διάφορες πίστες στην Θεσσαλονίκη, φέρνοντας αξιοπρεπέστατα αποτελέσματα. Και το 1976 αφήνει το Kadett και ετοιμάζει το καινούργιο απόκτημα τότε της Opel, μια Opel Ascona Α, με την οποία στον τελευταίο αγώνα με τον Γιώργο Καραμανλή, στο Ράλλυ Θερμαϊκού του 1976, τερματίζει 9ος γενικής.
Τα επόμενα τρία χρόνια (1977, 1978, 1979) συνοδηγός του θα είναι ο Δημήτρης Νάκης.
Και εκεί αρχίζουν και έρχονται ακόμη καλύτερα αποτελέσματα:
1977: Ράλλυ Δ.Ε.Θ.: 4ος γενικής κατάταξης | Ράλλυ Θερμαϊκού: 4ος γενικής κατάταξης και 4ος κλάσης 2/5
1978: Ράλλυ Δ.Ε.Θ.: 4ος γενικής κατάταξης και 2ος κλάσης 2/5 | Ράλλυ Χαλκιδικής: 7ος γενικής, 4ος Έλληνας και 4ος κλάσης 2/5.
Συνολικά συμμετείχε και σε τρία Ράλλυ Χαλκιδικής (1976 – 1977 – 1978), με καλύτερο αποτέλεσμα αυτό του αγώνα το 1978.
Το 1980 θα κάνει την υπέρβαση και θα τρέξει με ένα Citroen GS 1200 που του έδωσε ένας φίλος του για λόγους διαφήμισης. Συνοδηγός του θα είναι ο Φώτης Ψαριανός. Το εγχείρημα τελικά στέφθηκε από αποτυχία αφού το συγκεκριμένο αυτοκίνητο κρίθηκε ακατάλληλο για αγώνες και κυρίως για χωμάτινες ειδικές διαδρομές, ενώ θα ακολουθήσει ένα διάστημα τεσσάρων ετών αδράνειας…
Το 1985 ξαναγυρίζει στις ειδικές διαδρομές με συνοδηγό τον υπογράφοντα Χρήστο Κίτσο, που θα κάτσει στο δεξί κάθισμα του αγωνιστικού του μέχρι και το 1989.
Πρώτος μας αγώνας θα είναι το 19ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. της χρονιάς εκείνης, στο ρόλο του προπομπού, με το BMW 2002 Ti του Νίκου Γιαννούδη. Αξίζει να σημειώσουμε εδώ το πρόγραμμα του αγώνα εκείνου. Ήταν διήμερος, χωμάτινος αγώνας με σύνολο 16 ειδικές διαδρομές (ανάμεσα τους και η ασφάλτινη ειδική του Χολομώντα 25.75 χλμ.) με εκκίνηση το βράδυ του Σαββάτου 14 Σεπτεμβρίου, 8.00 η ώρα, από την νότια πύλη της Δ.Ε.Θ. και τον τερματισμό του πρώτου σκέλους στις 3.30 τα ξημερώματα, με το δεύτερο σκέλος να ξεκινάει στις 8.30 το πρωί με τερματισμό του αγώνα στις 3.30 το μεσημέρι της Κυριακής πάλι στην νότια πύλη της Δ.Ε.Θ.
Ένας πραγματικός αγώνας από την παλιά καλή εποχή. Αυτό που θα θυμάμαι πάντα, είναι η αίσθηση των χωμάτινων ελαστικών στην άσφαλτο του Χολομώντα, όπως και η νυχτερινή διέλευση των ειδικών διαδρομών…
Την επόμενη χρονιά, το 1986, θα ετοιμάσει ένα Opel Manta, με το οποίο θα τρέξουμε μέχρι και το Ράλλυ Δ.Ε.Θ. του 1987, που θα τερματίσουμε μάλιστα στην 8η θέση του Group A και στην 3η θέση κλάσης Α/8.
Τότε είναι που αποφασίζει να αγοράσει ένα πιο καλό αυτοκίνητο και έπειτα από συνεννόηση με τον Χάρη Καλτσούνη από Αθήνα, παίρνει ένα Opel Manta Group A…
Ένα πολύ καλό, ένα φανταστικό αυτοκίνητο δυνατό και σωστά στημένο. Δεν θα ξεχάσω την μέρα που ήρθε το αυτοκίνητο με το φορτηγό μεταφοράς μπροστά στο μαγαζί του Ζώη, αφού καθόμασταν για πέντε λεπτά και το κοιτούσαμε από απόσταση χωρίς να πλησιάζουμε…
Πρώτος αγώνας με το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν το 8ο Ράλλυ Μακεδονίας, 10 μέρες μετά την αγορά του και ο τελευταίος αγώνας για το 1987. Ο αγώνας ήταν χωμάτινος με επτά ειδικές διαδρομές. Κερδίσαμε και τις επτά ειδικές, στην κατηγορία Α και τερματίσαμε 4οι γενικής κατάταξης, 1οι κατηγορίας Α και 1οι κλάσης Α/8!
Άλλο ένα καλό αποτέλεσμα ήταν η 8η θέση στην κατηγορία Α και η 5η θέση κλάσης Α/8 στο 17ο Ράλλυ Θερμαϊκού το 1988. O Ζώης Τανούσης ήταν λάτρης των χωμάτινων ειδικών διαδρομών. Δεν του άρεσε και πολύ η άσφαλτος. Και όταν είχε ένας χωμάτινος αγώνας ασφάλτινη ειδική διαδρομή, δεν άλλαζε λάστιχα, αλλά έτρεχε με τα χωμάτινα λάστιχα και στην άσφαλτο!
Παρόλα αυτά όμως συμμετείχε και σε μια ανάβαση. Στην 7η ανάβαση Ζαγκλιβερίου το 1988 χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά στην καριέρα του ελαστικά σλικ.
Τελευταίος αγώνας για τον Ζώη Τανούση ήταν το 26ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. του 1992, που έτρεξε με τον αείμνηστο Κλέαρχο Αργυρίου, τον γνωστό σε όλους «Άκη», το χαμογελαστό παιδί, με ένα Renault 5 GT Turbo. Δυστυχώς εγκατέλειψαν στην ειδική διαδρομή της Ορμύλιας. Και εδώ τελειώνει το αγωνιστικό ταξίδι του Ζώη, μετά από 20 χρόνια αγώνων, πολλά καλά αποτελέσματα και πολλές καλές στιγμές…
Ο Ζώης Τανούσης ήταν γρήγορος οδηγός, αλλά επάνω στον δρόμο, χωρίς να παίρνει άσκοπα ρίσκα, μεθοδικός και αποτελεσματικός. Αυτά όσο αφορά στα Ράλλυ.
Στην επαγγελματική του καριέρα ήταν και είναι ακόμη και σήμερα πολύ πιο αποτελεσματικός. Το ηλεκτρολογείο στην Θεσσαλονίκη το άνοιξε το 1970 και μέχρι το 2000 που αποφάσισε να εγκαταλείψει την Θεσσαλονίκη, καταξιώθηκε στο χώρο της ηλεκτρολογίας αυτοκινήτου σαν ένας από τους κορυφαίους ηλεκτρολόγους. Έτσι λοιπόν το 2000 εγκαταλείπει την Θεσσαλονίκη και μεταφέρεται στην Χαλκιδική. Και συγκεκριμένα στην περιοχή του Αγίου Νικολάου και γίνεται μόνιμος κάτοικός του. Ανοίγει και εκεί ένα ηλεκτρολογείο αυτοκινήτων, έχοντας μαζί και την αντιπροσωπεία από τα τρακτεράκια KUBOTA. Το κρατάει μέχρι το 2005 και μετά ιδρύει την ZOIS MARINE Premium Marine Services…
Ένας ιδιόκτητος χώρος, πλήρως εξοπλισμένος με τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, όπου υπάρχει η δυνατότητα να παρκάρουν τα σκάφη και να γίνεται η συντήρηση και η βαφή τους.
To γενικό πρόσταγμα το έχει τώρα πια ο υιός του Νικόλας, με τον Ζώη να είναι καθημερινά παρών στο χώρο της επιχείρησης. Εδώ να σημειώσουμε ότι το ηλεκτρολογείο στην Θεσσαλονίκη υπάρχει ακόμη και σήμερα στην περιοχή της Καλαμαριάς τώρα πια και το λειτουργεί ο μικρός υιός του Ζώη, ο Βασίλης, ο οποίος συνεχίζει την επαγγελματική ιστορία του πατέρα του…
