ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
Άλλος ένας αγωνιζόμενος της παλιάς φρουράς των αγώνων αυτοκινήτου. Ιωάννης Λέντζας, με καταγωγή από Τύρναβο και με πολύ αγάπη για το αυτοκίνητο. Αυτή η αγάπη ήταν που τον οδήγησε το 1968 να νοικιάσει ένα αυτοκίνητο για να τρέξει σ’ έναν αγώνα…
Και όχι μόνο, στην αρχή έτρεχε με το ψευδώνυμο «Θεσσαλός» (από την καταγωγή του) γιατί υπήρχε και μια μικρή κόντρα με το σπίτι του…
Τσιμισκή και Παλαιών Πατρών, υπήρχε ένα κατάστημα ενοικιάσεων αυτοκινήτων του Στέλιου Βαλσαμίδη, όπου και νοικιάζει ένα Ford Cortina 1.2 Mark II. Το πήγε αμέσως στο συνεργείο του Θεολόγη Κοψαχείλη, που ήταν στην Μαρτίου τότε και έκαναν δυο τρύπες στην εξάτμιση για να κάνει θόρυβο!
Όσο αφορά στον συνοδηγό, ο αείμνηστος Γιάννης Ψηφίδης του προτείνει να πάρει τον Ευριπίδη Κορρέ, που ήταν την εποχή εκείνη φαντάρος στην Θεσσαλονίκη. Έτσι λοιπόν συμμετέχει στον πρώτο του αγώνα, στο Ράλλυ Σκρα Κιλκίς το 1968…
Ένας νυχτερινός αγώνας με εκκίνηση από την πλατεία Αριστοτέλους και πρώτη Ειδική Διαδρομή το Πολυδένδρι στην Βέροια. Ο καιρός να σημειώσουμε ότι δεν ήταν και ο καλύτερος με την βροχή να πέφτει συνέχεια. Στην πρώτη απλή διαδρομή, ο Σταύρος Γεωργιάδης με το Lancia Fulvia HF, στο χωριό Βαρβάρα, χάνει τον έλεγχο και πέφτει πάνω στο συρματόπλεγμα του στρατοπέδου Πυροβολικού (το στρατόπεδο υπάρχει ακόμη και σήμερα εκεί) με αποτέλεσμα να καταστρέψει τους προβολείς του. Μέσα στην ειδική Πολυδένδρι, ο Λέντζας βλέπει στον καθρέπτη του ένα φως να τον πλησιάζει… «Είδα ένα φανάρι και έλεγα τί είναι αυτό που με πλησιάζει» και αμέσως με προσπερνάει ο Σταύρος με το Lancia πηγαίνοντας πολύ γρήγορα. To Cortina όπως ήταν φυσικό δεν άντεξε και λίγο αργότερα εγκατέλειψε από σπασμένο κάρτερ…
Το 1969 ήταν μια χρονιά γεμάτη δραστηριότητες για τον Ιωάννη Λέντζα. Καταρχάς ασχολείται με τα οργανωτικά στον ΟΦΑ Χανθ, αρχής γενομένης με το Ράλλυ των 400 λεπτών και το Ράλλυ Αλκυονιδών (ονομάστηκε έτσι καθώς γινόταν την περίοδο της Άνοιξης).
Τότε στις αρχές, οι πρώτοι αγώνες στις Ειδικές Διαδρομές είχαν μόνο δυο τραπεζάκια και όχι τέσσερα που έχουν μεταγενέστερα, μέχρι και σήμερα. Είχαν το πρώτο που έπαιρναν εκκίνηση και στο τέλος της ειδικής το STOP, που έγραφαν τον χρόνο που έκανε κάθε πλήρωμα.
Και βέβαια δεν υπήρχε σύστημα επικοινωνίας και μετά από το τέλος κάθε ειδικής διαδρομής ο κριτής πήγαινε να βρει τηλέφωνο, ως επί το πλείστον σε κτίριο της Αστυνομίας ή της Κοινότητας, για να δώσει τους χρόνους στην οργάνωση!
Όντως οι κριτές τις εποχές εκείνες ήταν ήρωες, όπως τους χαρακτήρισε και ο κύριος Γιάννης, προσπαθώντας να κάνουν όσο καλύτερα μπορούσαν την δουλειά τους με τα λίγα μέσα που διέθεταν…
Επίσης το 1969 αγοράζει το αγωνιστικό αυτοκίνητο του Γιάννη Χασιώτη από την Λάρισα, ένα NSU TT. Και έτσι γίνεται και αυτός μέλος της «παρέας με τα NSU», με τους Κώστα Χαμπή, Σωτήρη Κουκίδη, Απόστολο Χατζηχρήστου, Θεολόγη Κοψαχείλη, να είναι ορισμένα μέλη της περιβόητης παρέας, με τον τελευταίο να εκτελεί και χρέη μηχανικού στο αυτοκίνητο του κυρίου Γιάννη.
Με συνοδηγό τον πρώτο καιρό τον Νίκο Νίκζα (πρώτος ξάδελφος του Χασιώτη που αγόρασε το NSU) και έπειτα τον Χρήστο Λενίτσα από την Καρδίτσα (ήταν φοιτητής οδοντιατρικής στην Θεσσαλονίκη) θα συμμετέχουν τα επόμενα χρόνια σε αρκετούς αγώνες.
Την ίδια χρονιά με το NSU TT, ξεκινάει να συμμετέχει και σε αγώνες δεξιοτεχνίας, ενώ το 1969 ανοίγει και το καφέ «Βοζίκη». Ήταν δίπλα στο Ναταλί, καθημερινό στέκι των αγωνιζομένων της εποχής. Μαζεύονταν κάθε απόγευμα και πείραζε ο ένας τον άλλον και συζητούσαν, πάντα για αγώνες αυτοκινήτου…
6 – 9 Αυγούστου 1976 | 1ο Διεθνές Ράλλυ Χαλκιδικής
Ο Γιάννης Λέντζας συμμετείχε στον αγώνα με συνοδηγό τον Θεολόγη Κοψαχείλη με το NSU TT. Ο αγώνας είχε έδρα το ξενοδοχείο Σέρμιλη, στην παραλία της Ορμύλιας. Είχε δύο σκέλη και 14 ειδικές διαδρομές, με σύνολο 304 αγωνιστικών χιλιομέτρων!
Ο αγώνας είχε 41 συμμετοχές, ήταν νυχτερινός και ξεκινούσε το βράδυ του Σαββάτου στις 9.00, ενώ τερμάτιζε το πρώτο σκέλος λίγο πριν χαράξει το πρωί της Κυριακής. Και το δεύτερο σκέλος ξεκινούσε το βράδυ της Κυριακής και τερμάτιζε το πρωί της Δευτέρας. Ένας πραγματικός αγώνας…
Το πρώτο σκέλος τερμάτισαν μόλις 10 αυτοκίνητα, από τα οποία τα 8 ξεκίνησαν το δεύτερο σκέλος. Ο Γιάννης Λέντζας έκανε έναν υπέροχο αγώνα, τερματίζοντας στην 7η θέση γενικής και 2η στην κατηγορία του στο πρώτο σκέλος.
Δυστυχώς μετά και το τέλος της τελευταίας ειδικής διαδρομής του αγώνα, «Σήμαντρα 2», των 17.00 χλμ. στην απλή διαδρομή για τον τερματισμό, 20 χλμ. πριν, εγκατέλειψε από ημιαξόνιο. Εδώ να σημειώσουμε για αυτούς που κρατάνε στατιστικά, ότι νικητές του αγώνα ήταν οι ‘’Siroco’’ – Μακρινός με Alpine Renault A 110, κερδίζοντας τις 12 από τις 14 Ειδικές Διαδρομές!
Το Ράλλυ Χαλκιδικής ήταν και ο τελευταίος αγώνας για τον Γιάννη Λέντζα από το κάθισμα του οδηγού, με το NSU TT να πουλιέται σε έναν λαμαρινά στην περιοχή της Τριανδρίας.
24 – 26 Σεπτεμβρίου 1976 | 4ο Διεθνές Ράλλυ Κύπρου
Η CYPRUS AUTOMOBILE ASSOCIATION διοργανώτρια αρχή του Ράλλυ Κύπρου έστειλε επιστολή στον Γιάννη Λέντζα, στις 26 Ιουλίου 1976, που τον καλούσε να συμμετάσχει στο 4ο Διεθνές Ράλλυ Κύπρου.
Βέβαια ο κύριος Λέντζας δεν κατέβηκε στο νησί της Αφροδίτης και έχασε την ευκαιρία να έχει συμμετοχή και στους τρις διεθνείς αγώνες της εποχής, ενώ την ίδια χρονιά (το 1976) ξεκινάει μια αγωνιστική πορεία από το δεξί κάθισμα του συνοδηγού και μάλιστα με αγώνα Παγκοσμίου Πρωταθλήματος…
22 – 28 Μαΐου 1976 | 23ο Ράλλυ Ακρόπολις
Πρώτη εμπειρία από το κάθισμα του συνοδηγού, είχε στο Ράλλυ Ακρόπολις, συνοδηγός του ‘’Dino‘’ (Ντίνος Παπαμαυρουδής) με ένα Opel Ascona A 1.9 SR…
Δυστυχώς όμως στο δεύτερο σκέλος και πιο συγκεκριμένα στην 17η Ειδική Διαδρομή «Ασπροκλησιά», θα εγκαταλείψουν από πρόβλημα στα ηλεκτρικά του αυτοκινήτου. Ο καιρός ήταν άσχημος, έβρεχε αρκετά δυνατά. Έπεσαν μέσα σε μια λίμνη από νερά, που είχε σχηματιστεί μέσα στην ειδική διαδρομή και έμειναν εκεί με την στάθμη του νερού να είναι ανεβασμένη. Αργότερα είδαν ότι η ζημιά προήλθε από ένα αυτοματάκι που κάηκε. Και φανταστείτε ότι υπήρχαν άλλα δυο καλά, τοποθετημένα ακριβώς δίπλα του!
Μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν στην 27η θέση ανάμεσα στους Έλληνες και στην 8η θέση κλάσης 2/5…
Τα επόμενα χρόνια θα τρέξει συνοδηγός του Ανδρέα Σαλβάγκο με ένα Ford Escort RS 2000 MK I. Δυστυχώς όμως και με αυτόν τον οδηγό οι εγκαταλείψεις θα συνεχίσουν να έρχονται:
4 – 6 Σεπτεμβρίου 1979 | 4ο Διεθνές Ράλλυ Χαλκιδικής: Εγκατάλειψη από έξοδο.
19 – 20 Σεπτεμβρίου 1979 | 13ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ.: Εγκατάλειψη από μηχανικό πρόβλημα.
Και έρχεται το 1980 που ξεκινάει μια συνεργασία με τον αείμνηστο Αντώνη Παρταλιό (Πρόεδρος του Α.Ο.Θ. επί σειρά ετών) με ένα Ford Escort RS 2000 MK II. H καλύτερη χρονιά του Γιάννη Λέντζα από το κάθισμα του συνοδηγού, αφού έτσι ήρθαν πολλοί αγώνες και πολλές επιτυχίες:
Ράλλυ Θερμαϊκού: 10ος γενικής και 1ος κλάσης 1/5
Ράλλυ Κένταυρος: 5ος γενικής και 2ος κλάσης 1/5
Ράλλυ Μακεδονίας: 11ος γενικής και 2ος κλάσης 1/5
Ράλλυ Σκρα Κιλκίς Λαχανά: 1ος Group 1
Βέβαια η κακοδαιμονία του Ράλλυ Χαλκιδικής και του Δ.Ε.Θ. συνεχίζει να τον κατατρέχει…
- 2 – 4 Σεπτεμβρίου 1980 | 5ο Διεθνές Ράλλυ Χαλκιδικής
Ο αγώνας είχε δυο σκέλη και 20 ειδικές διαδρομές. Στην 7η ειδική διαδρομή, «Δουμπιά 1» των 6.80 χλμ. θα εγκαταλείψουν από ημιαξόνιο. Μέχρι εκεί έκαναν ένα πολύ καλό αγώνα, ήταν στην 13η θέση ανάμεσα στους Έλληνες και στην 3η θέση κλάσης ¼.
- 17 Σεπτεμβρίου 1980 | 14ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ.
Ένας νυχτερινός αγώνας, που επίσης θα εγκαταλείψουν με τον Αντώνη Παρταλιό στο τιμόνι, στην τελευταία ειδική διαδρομή «Ορμύλια», από τι άλλο, ημιαξόνιο…
Παρόλο όμως τις ατυχίες αυτές, το 1980 πήρε έναν τίτλο: Κυπελλούχος B. Ελλάδος στο Group 1!
Το 1983 θα είναι συνοδηγός πάλι σε ένα Ford Escort RS 2000 MK II, αλλά με οδηγό τον Φώτη Ψαριανό αυτή την φορά. Στο Ράλλυ Μακεδονίας εκείνης της χρονιάς, δεύτερος αγώνας σαν οδηγός του Φώτη με τον -παλαίμαχο πια- συνοδηγό Λέντζα θα κάνουν μια πολύ καλή εμφάνιση τερματίζοντας 18οι γενικής κατάταξης και 5οικλάσης 2/17.
Ο συγκεκριμένος αγώνας θα είναι και ο τελευταίος για τον Γιάννη Λέντζα. Ένα αγωνιστικό ταξίδι που κράτησε 16 χρόνια και περιελάμβανε τα πάντα. Και οδήγηση και συνοδήγηση αλλά και οργανωτική θέση…
Όταν ρωτήσαμε τον κύριο Γιάννη να μας πει μια καλή στιγμή της αγωνιστικής του καριέρας δεν μπορούσε να ξεχωρίσει κάποια, αλλά τελικά μας είπε δυο:
- Κάποια στιγμή βρέθηκε στην Αθήνα, στην αντιπροσωπεία της Ford Κοντέλης στην Αργυρούπολη, παραμονές Ράλλυ Ακρόπολις 1979. Στον συγκεκριμένο αγώνα ήταν κριτής. Τότε το ένα εργοστασιακό αυτοκίνητο της Ford το οδηγούσαν οι Bjorn Waldegärd – HansThorszelius (τα άλλα δυο οι Hannu Mikkola – Arne Hertz και οι Roger Clark – Jim Porter) όπως και ένα ίδιο οδηγούσε ο «δικός μας» Τάσος Μαρκουίζος «Ιαβέρης». Θα πήγαιναν λοιπόν ο Waldegard με τον «Ιαβέρη» με το αυτοκίνητο των δοκιμών, το γνωστό «μουλάρι» να κάνουν την ειδική διαδρομή της Πάρνηθας. Με κάποιο τρόπο που μόνο ο κύριος Γιάννης ξέρει, κατάφερε να τον πάρουν μαζί τους. Έβαλε βέβαια το χεράκι του και ο Δημήτρης Παντελεημονίτης, που ήταν υπεύθυνος του αγωνιστικού τμήματος της Ford Κοντέλης. Κάθισε λοιπόν πίσω επάνω σε ένα τελάρο από μπύρες και κρατιόταν από το roll bar… «Ήταν φοβερή εμπειρία. Οδήγηση με αριστερό πόδι στο φρένο. Σε κάποιο σημείο ερχόταν με 4ηταχύτητα και πριν την στροφή, εκεί που όλοι εμείς θα κατεβάζαμε σε 3η ταχύτητα, αυτός ανέβασε σε 5η! Είδα πως οδηγούν αυτοί οι οδηγοί»… μας δήλωσε. Γι’ αυτό άλλωστε έχουν και το προσωνύμιο «ΘΕΟΙ», όλοι αυτοί οι οδηγοί της εποχής εκείνης…
- Και μια δεύτερη στιγμή που θα του μείνει αξέχαστη, είναι στο Z’ Ράλλυ Φθιώτιδος (ασφάλτινος αγώνας με έξι ειδικές διαδρομές), στις 11 Απριλίου του 1976 που διοργάνωσε ο Όμιλος Αυτοκινήτου Λαμίας, όπου με συνοδηγό τον Χρήστο Λενίτσα και αυτοκίνητο το NSU TTβλέπουν στη μέση της δεύτερης ειδικής διαδρομής του αγώνα «Μενδενίτσα», τουμπαρισμένο ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο και συγκεκριμένα ήταν ένα Renault 8 Gordini. Σταμάτησαν να βοηθήσουν. Έβγαλαν το πλήρωμα από το αυτοκίνητο (Μανώλης Μακρινός – Νίκος Γενεράλης) τους έβαλαν μέσα στο NSU και τους πήγαν στον τερματισμό της ειδικής. Όπως ήταν λογικό τερμάτισαν στην τελευταία θέση (15η) της γενικής κατάταξης, λόγω χάσιμο χρόνου και στην 2ηθέση κλάσης 2/3. Στην απονομή των κυπέλλων του αγώνα, τους απονεμηθεί μετάλλιο και δίπλωμα ήθους.
Τώρα όσο για τις άτυχες στιγμές, δεν θα μπορούσαν να είναι άλλες από τις εγκαταλείψεις σε Ράλλυ Χαλκιδικής και Δ.Ε.Θ., με τα ημιαξόνια να τον «κυνηγούν»…
Ο κύριος Γιάννης Λέντζας έχει σπουδάσει μηχανολόγος αυτοκινήτων και επαγγελματικά εργαζόταν από 1973 έως το 1978 στην ΒΙΑΜΑΞ σαν τεχνικός διευθυντής και έπειτα στην Ford Κοντέλης στην Μοναστηρίου στην ίδια θέση.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι παρά το γεγονός ότι σταμάτησε να είναι ενεργός αγωνιζόμενος, ασχολήθηκε από την θέση του οργανωτή στον Α.Ο.Θ. σε πολλούς αγώνες Moto και Auto Cross.
Βέβαια είναι μια θέση που την έκανε και τα παλαιότερα χρόνια, αφού μέσω ΟΦΑ ΧΑΝΘ ήταν οργανωτής -αλλά και Αλυτάρχης- στο 3ο Ράλλυ 400 λεπτών το 1978. Και στο Ράλλυ Ακρόπολις, αρκετές φορές…
Ιωάννης Λέντζας, ένας λάτρης του αυτοκινήτου και των αγώνων, πάντα χαμογελαστός, πολύ καλός συνομιλητής και πάντα πρόθυμος να διηγηθεί μια από τις πάρα πολλές αγωνιστικές ιστορίες της εποχής εκείνης.
Η εμπλοκή του αρκετά μεγάλη απ’ όλα τα πόστα, όση και η αγάπη του για τους αγώνες. Και αυτό φαίνεται από το πολύ μεγάλο αρχείο που έχει απ’ όλα αυτά τα χρόνια, σε υλικό και φωτογραφίες, με τις πινακίδες των αγώνων (έχει κρατήσει τις περισσότερες και είναι ακόμη και σήμερα λερωμένες από τον κάθε αγώνα) να είναι στην πρώτη θέση και να εντυπωσιάζουν, θυμίζοντας την παλιά καλή εποχή των αγώνων…
