Όλα έτοιμα για την εκκίνηση ενός ακόμα Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ, που -ως είθισται τα τελευταία χρόνια- θα γίνει από το Μόντε Κάρλο την Πέμπτη το απόγευμα…
Το Ράλλυ Μόντε Κάρλο είναι ο πρώτος αγώνας Ράλλυ που διοργανώθηκε ποτέ, αφού έγινε για πρώτη φορά το 1911 και ο πρώτος χρονομετρημένος αγώνας έγινε το 1914, ενώ είναι αυτός που «ανοίγει» τη σεζόν κάθε χρόνο…
Διοργανώνεται κάθε χρόνο από το Automobile Club de Monaco και η έδρα του είναι το Πριγκιπάτο του Μονακό, ενώ οι Ειδικές Διαδρομές του γίνονται στην νοτιοανατολική Γαλλία.
Τα πρώτα χρόνια διεξαγωγής του αγώνα οι αγωνιζόμενοι χωρίζονταν σε ομάδες και ξεκινούσαν από διαφορετικές πρωτεύουσες της Ευρώπης για να συναντηθούν όλοι στο Μονακό για το τελευταίο σκέλος του αγώνα.
Ο πρώτος αγώνας (που είναι όπως προείπαμε και ο πρώτος αγώνας ράλλυ στην ιστορία) έγινε τον Ιανουάριο του 1911, υποστηριζόμενος από τον πρίγκιπα του Μονακό Albert I.
Τότε, ξεκίνησαν 23 αυτοκίνητα από 11 διαφορετικές τοποθεσίες της Ευρώπης και νικητής του αγώνα ήταν ο Henri Rougier οδηγώντας ένα Turcat – Mery.
Το 1914 χρονομετρήθηκαν για πρώτη φορά οι ειδικές διαδρομές και τέθηκαν οι βάσεις των σύγχρονων Ράλλυ, ενώ η τέλεση του αγώνα σταμάτησε για δέκα χρόνια εξαιτίας του Α’ Παγκόσμιου πολέμου και άλλα εννιά εξαιτίας του Β’ Παγκόσμιου.
Από το 1949 και μετά ο αγώνας γίνεται ανελλιπώς κάθε χρόνο, με εξαίρεση το 1957 (λόγω της διαμάχης για την διώρυγα του Σουέζ) και το 1974 (λόγω της πετρελαϊκής κρίσης).
Το 1953 μάλιστα έγινε ρεκόρ συμμετοχών, με 400 συμμετέχοντες, ένα ρεκόρ το οποίο διατηρείται μέχρι και σήμερα, ενώ ο αγώνας του 1966 ήταν ο πιο αμφιλεγόμενος στην ιστορία των αγώνων, αφού οι πρώτοι τέσσερις της γενικής κατάταξης (οι Timo Makinen, Rauno Aaltonen, Paddy Hopkirk με Mini Cooper και ο Roger Clark με Ford Cortina) στον τερματισμό ακυρώθηκαν από τους οργανωτές, επειδή φορούσαν στους προβολείς τους λάμπες που δεν ήταν νόμιμες με την γαλλική νομοθεσία.
Αντίστοιχα, αποκλείσθηκε και η Rosemary Smith με ένα Hillman Imp, που ήταν στην πρώτη θέση ανάμεσα στις γυναίκες. Συνολικά αποκλείσθηκαν 10 αυτοκίνητα!
Και η επικεφαλίδα στο περιοδικό Motor Sport της εποχής έγραφε: “The Monte Carlo Fiasco”.
Από το 2009 έως και το 2011, για τρία χρόνια, ο αγώνας μετρούσε μόνο στο IRC Intercontinental Rally Challenge και ήταν και η τελευταία φορά που έγινε η διαδικασία εκκίνησης από διαφορετικές πόλεις της Ευρώπης.
Συγκεκριμένα, στο 79ο Ράλλυ Μόντε Κάρλο τα σημεία εκκίνησης του αγώνα ήταν η Γλασκώβη, η Βαρκελώνη, η Βαρσοβία και το Μαρακές.
Και από το 2012 και μετά ξαναγύρισε στο WRC (World Rally Championship). Είναι ο αγώνας που «ανοίγει» το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάθε χρόνο στα τέλη Ιανουαρίου, με τις συχνές μεταβολές των καιρικών συνθηκών να κάνουν τον αγώνα ιδιαίτερα απαιτητικό όσο αφορά στη χρήση των ελαστικών.
Ο αγώνας ονομάζεται «ρώσικη ρουλέτα», όσο αφορά στην κατάσταση που είναι οι Ειδικές Διαδρομές, αφού μπορείς να συναντήσεις από στεγνή άσφαλτο, βρεγμένη άσφαλτο, χιόνι και πάγο, όλα σε μια διαδρομή! Γι’ αυτό για τον κάθε οδηγό η επιλογή των ελαστικών είναι μια πολύ δύσκολη απόφαση, καθώς τα ελαστικά που λειτουργούν καλά στο χιόνι και στον πάγο δεν λειτουργούν στην στεγνή η βρεγμένη άσφαλτο.
Αντίστοιχα, οι καιρικές συνθήκες καθορίζουν την έκβαση του συγκεκριμένου αγώνα, με αποτέλεσμα οι ομάδες και οι οδηγοί να συμβουλεύονται συνέχεια το μετεωρολογικό δελτίο προς αποφυγήν απρόβλεπτων καταστάσεων, όπως αυτές που συνέβησαν το 1972, όταν περισσότερα από 100 αυτοκίνητα κόλλησαν στο χιόνι!
Μια από τις ειδικές του αγώνα είναι η πιο διάσημη Ειδική Διαδρομή στον κόσμο, η Col de Turini. Ξεκινάει από το La Bollene – Vesubie και φθάνει έως στο Sospel σε 1.603 μ. υψόμετρο! To μήκος της είναι 31 χιλιόμετρα ορεινού δρόμου γεμάτος από χιόνι και πάγο. Συνήθως γίνεται νύχτα, την παρακολουθούν χιλιάδες θεατές και είναι γνωστή ως “Night of the long Knives”.
O πολυνίκης του αγώνα είναι ο Sebastien Ogier με εννιά νίκες (2009, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2021 και 2023) ενώ στην δεύτερη θέση είναι ο Sebastien Loeb με έξι (2003, 2004, 2005, 2007, 2008, 2012, 2013 και 2022).
Με τέσσερις νίκες είναι τέσσερις οδηγοί, οι Jean Trevoux, Sandro Munari, Walter Rohrl και Tommi Makinen. Από αυτούς ξεχωρίζει ο Tommi Makinen γιατί είναι ο μόνος που τις έχει συνεχόμενες (1999, 2000, 2001 και 2002) και ο Walter Rohrl που είναι ο μοναδικός που τις πέτυχε με τέσσερα διαφορετικά αυτοκίνητα: το 1980 με Fiat Abarth 131, το 1982 με Opel Ascona 400, το 1983 με Lancia 037 και το 1984 με Audi Quattro A2.
Όσο αφορά στις εταιρείες, η Lancia έχει τις περισσότερες νίκες, 13 σε αριθμό και ακολουθούν οι Citroen και Ford με 10, η Hotchkiss με 6, η Toyota με 5, οι Porsche και Renault με 4, οι Delahaye, Mini, Mitsubishi, Peugeot, Subaru και Volkswagen με 3, ενώ από 2 έχουν οι Fiat και Saab.
